Magazine stedenbouw voor extremen - Kanaleneiland
Door klimaatveranderingen krijgt ook Kanaleneiland last van wateroverlast, droogte en hittestress. Zou je voor klimaatmaatregelen de oorspronkelijke stedenbouwkundige principes van de naoorlogse wijk kunnen gebruiken? Dan komt dit (groene) erfgoed weer beter tot zijn recht. Dit magazine presenteert een onderzoek naar de geschiedenis, het groenplan en de waterhuishouding van de wijk. Het resultaat is o.a. een Routekaart met ontwerpprincipes en hoe deze zijn in te zetten voor klimaatadaptatie.
KANALENEILAND ALS GROENE OASE
Kanaleneiland is rond 1960 gebouwd volgens de idealen van de modernisten, die streefden naar niets minder dan ‘een nieuwe wereld’. In Kanaleneiland kun je die internationale idealen nog steeds herkennen. De wijk is ruim opgezet, want ruimte werd gezien als een belangrijke ‘contramal’ van de bebouwing. Het groen accentueert de lange lijnen en andere onderdelen van de plattegrond. Paul Achterberg vindt Kanaleneiland een ruimtelijk fenomeen, een groene oase in Utrecht.
Dit onderzoek is tot stand gekomen via de Open Oproep Stedenbouw voor extremen II van het Stimuleringsfonds voor Creatieve Industrie, onderdeel van het programma Visie Erfgoed en Ruimte in opdracht van OCW en I&M en de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed, deelprogramma Erfgoed en Water. In samenwerking met Atelier Quadrat, Hester van Gent, Erfgoed – stedenbouw – water – beheer gemeente Utrecht, waterschap HDSR, Rijksdienst Cultureel Erfgoed, Mitros, Tauw en Op ten Noort Blijdenstein architecten.